چرا هفت مدال طلای کاروان ایران در هانگژو جا ماند؟

به گزارش خبرگزاری مهر، نوزدهمین دوره بازی های آسیایی با برگزاری مراسم اختتامیه به پایان رسید و کاروان ورزشی ایران که با ۲۸۹ ورزشکار در این بازیها حاضر شده بود، در مجموع با ۵۴ مدال (۱۳ طلا، ۲۱ نقره و ۲۰ برنز) در مکان هفتم قرار گرفت و هفت مدال طلای کمتر و یک پله افت در رنکینگ نسب به دوره گذشته را تجربه کرد.

در ارزیابی کلی حضور ایران در بازیهای هانگژو شاهد حضور موفق ورزشکاران رشته های کشتی، ووشو، والیبال، شطرنج، سنگنوردی، کبدی، مدال های تاریخی تنیس روی میز، تک مدال های ارزشمند ژیمناستیک و اسکیت، دوچرخه سواری کوهستان، و ناکامی برخی رشته ها از جمله تیراندازی، تیروکمان، بوکس، اسکیت سرعت، شمشیربازی، فوتبال، وزنه برداری، بسکتبال، بدمینتون، و عملکرد ضعیف تکواندو، قایقرانی، کاراته، هندبال، شنا و شیرجه، واترپلو، و دوومیدانی بودیم.

در پایان بازیها و در اظهارنظر مدیران ورزش کشور به صراحت در باره قوت ها و ضعف ها در رشته های مختلف اعزامی در هانگژو اشاره و تاکید شد. کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان با اشاره به این نکته که حضور در بازی‌های آسیایی معیار مهم ارزیابی عملکرد ورزش قهرمانی است گفت بی تردید باید از شکست‌هایمان درس بگیریم و با تبدیل شکست‌ها و ناکامی‌ها به تجاربی اندوخته، آنها را به پل‌هایی برای پیروزی در رویدادهای آینده تبدیل کنیم.

مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک و سرپرست کاروان ورزشی ایران نیز در ارزیابی خود از عملکرد ورزشکاران حاضر در بازیهای آسیایی گفت این کارنامه ٣٤ رشته ورزشی و ٢٨ فدراسیون‌ ما است و من از پنج شش رشته و فدراسیون توقع بیشتری داشتم.

اذعان به ناکامی ها و شکست در عملکرد برخی فدراسیون ها در هانگژو در صحبت وزیر ورزش و دبیرکل کمیته المپیک علیرغم حمایت های انجام شده، نقطه قابل تأملی است که نیاید بسادگی از آن عبور کرد. فدراسیون هایی که باید پاسخگوی عملکرد ضعیف خود و به ویژه هفت مدال طلای جامانده در هانگژو باشند.

مقایسه عملکرد فدراسیونهای کبدی، وزنه برداری، کاراته، دوومیدانی، و تکواندو در هانگژو از نظر کسب مدال طلا نسبت به جاکارتا افت و نزول را نشان می دهد. این نزول به ویژه در تکواندو، وزنه برداری، و کبدی با اختلاف کاهش ٦ مدال طلا نسبت به جاکارتا بسیار قابل تأمل و هشدار دهنده است. ضمن آن که دوومیدانی نیز یک مدال طلا کمتر از جاکارتا بدست آورد. مدال های مهمی که در صورت کسب آن می توانست به تثبیت جایگاه دوره قبل ایران در بازیهای آسیایی بیانجامد و حتی با طلای تاریخی شطرنج باعث افزایش مدال های طلا نسبت به دوره قبلی شود.

درباره علل ضعف عملکرد و افت فدراسیونهای ورزشی باید منتظر نشست های مشترک وزارت ورزش و کمیته المپیک با حضور روسای فدراسیون های مرتبط باشیم و طبعا باتوجه به زمان اندک باقیمانده تا بازیهای المپیک پاریس، نمی توان موضوع مهم بررسی و ارزیابی را به زمان طولانی واگذار کرد. ضمن آن که انتظار می رود در این نشست های ارزیابی، بدون تعارفات معمول و براساس گزارش های کارشناسی دقیق و منطبق با انتظارات از فدراسیون ها، نقاط ضعف در ابعاد مدیریتی، اجرایی، و فنی مشخص و اعلام و متناسب با آن تصمیم لازم در جهت ایجاد شرایط مطلوب مدیریتی و فنی در فدراسیون ها اتخاذ شود.

نکته مهم دیگر درباره نتایج هانگژو بررسی نقش وزارت ورزش و جوانان در دوسال اخیر و چگونگی اشراف مدیریتی و فنی وزارتخانه به برنامه ها و فعالیت فدراسیون ها و مهم تر از آن حمایت های مورد انتظار فدراسیون ها از سوی وزارت است که باید در این باره نیز بررسی لازم صورت پذیرد. براساس برخی شواهد و قرائن و اظهارنظر تعدادی از روسای فدراسیون ها مبنی بر ارتباط و حمایت ضعیف وزارت ورزش و جوانان در دوسال اخیر، طبعا می توان یکی از دلایل افت و نزول عملکرد کاروان ورزشی ایران در هانگژو را به این موضوع مهم نسبت داد که البته باید این موضوع نیز در نشست های کارشناسی مشترک مورد توجه واقع شده و صحت این ادعا نیز ارزیابی و اعلام شود.

و نکته پایانی آن که در شرایط کنونی ورزش و با توجه تغییرات انجام شده در مدیریت ورزش کشور و شروع به کار کیومرث هاشمی به عنوان وزیر ورزش و جوانان، ضروری است تا در اسرع وقت نسبت به ترسیم نقشه راه ورزش قهرمانی برای چهارسال آینده و حضور مقتدرانه در بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ ژاپن اقدام شود. ضمن آن که نمی توان از وضعیت دشوار پیش رو در بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس که کمتر از یکسال با آن فاصله داریم بسادگی گذشت.

با توجه به نتایج هانگژو و نتایج ضعیف فدراسیون ها و رشته های مدال آور المپیکی به ویژه وزنه برداری و تکواندو، بنظر میرسد یکی از دشوارترین بازی های المپیک را به جهت کسب مدال در پیش رو خواهیم داشت و وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک باید در فرصت اندک باقیمانده تا این بازی ها، قدر دقایق و لحظات را برای برنامه ریزی و حضور موفق در این رویداد مهم ورزش جهان بیشتر از دوره های قبل بدانند و در یک کار هماهنگ، فشرده، و مبتنی بر تجارب و خرد جمعی و با تشکیل منظم نشست ستاد عالی بازیها، درباره چگونگی کسب سهمیه و حضور رشته ها و کسب نتایج مورد انتظار و برنامه های تدارکاتی و حمایت های انگیزه بخش تصمیمات لازم را اتخاذ کنند.

* سیدعبدالحمید احمدی