مهاجران لاتین تبار ابزار سنجشِ حقوق بشر آمریکا

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: ایالات متحده سابقه طولانی درعدم استقبال از مهاجران را دارد، به طوری که مهاجرت و سیاست‌های مربوط به مهاجرت همواره در تبعی از نیازهای اقتصادی و دولت‌های مختلف آمریکا تغییرکرده وعمدتا فرآیند آن ضدانسانی‌ترشده است.

نکته حائز اهمیت این است که رویکرد اجتماعی- سیاسی در ایالات متحده به ویژه در قبال مهاجران حوزه آمریکای لاتین، مهاجران مکزیک و آمریکای مرکزی، نه تنها تغییر نکرده بلکه در دولت‌های دستکم دو دهه اخیر آمریکا سیاست‌های ضدمهاجرتی در یک روند فزاینده تشدید یافته است.

به گزارش تارنمای ساینس دایرکت با توجه به برجستگی و افزایش احساسات ضدمهاجرتی در ایالات متحده در چند دهه اخیر، مهاجران مکزیکی که در سیستم فرهنگی آمریکا ادغام نشده‌اند، در بسیاری اوقات در معرض برخوردهای منفی دولت و جامعه آمریکا قرار گرفته‌اند.

طبق گزارش سی ان ان، مکزیکی‌ها بزرگترین گروه مهاجرانی هستند که در ایالات متحده زندگی می کنند، زیرا مسیر مکزیک - ایالات متحده بزرگترین کریدورمهاجرت در جهان است. با این وجود تعداد کل مهاجران مکزیکی ساکن ایالات متحده بیش از یک دهه است که رو به کاهش بوده است. تخمین زده می شود که در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۰.۷ میلیون مهاجر مکزیکی در ایالات متحده زندگی می کردند که تقریباً یک میلیون کمتر از تعداد یک دهه قبل از آن بود.

طبق گزارش وزارت امنیت داخلی آمریکا در سال ۲۰۲۱؛ ۶ کشور مکزیک، السالوادور، گواتمالا، هند، هندوراس و چین اصلی‌ترین کشورها برای مهاجران غیرقانونی به آمریکا هستند.

تاریخ طولاتی تبعیض علیه لاتین تبارها / احساسات ضدآمریکایی مکزیکی‌ها ازکجا نشات می‌گیرد؟

ریشه تبعیض آمریکایی‌ها علیه آمریکای لاتین عمدتاً به سال ۱۸۴۸ میلادی برمی‌گردد، زمانی که ایالات متحده در جنگ مکزیک و آمریکا پیروز شد. معاهده گوادالوپ هیدالگو Guadalupe Hidalgo که پایان جنگ را نشان داد، ۵۵ درصد از خاک مکزیک را به ایالات متحده اعطا کرد.

با گذشت قرن نوزدهم، رویدادهای سیاسی در مکزیک، مهاجرت به ایالات متحده را شدت بخشید. این موضوع البته خوشایند کارفرمایان آمریکایی مانند مسئولان پروژه راه آهن اقیانوس آرام جنوبی بود که به شدت به نیروی کار ارزان برای کمک به ساخت خطوط جدید نیاز داشتند.

راه‌آهن و سایر شرکت‌ها، قوانین مهاجرتی موجود را که واردات نیروی کار قراردادی را ممنوع می‌کرد، نادیده گرفتند و استخدام‌کنندگانی را به مکزیک فرستادند تا مکزیکی‌ها را متقاعد کنند که به آمریکا مهاجرت کنند.

اما همزمان با این روند، احساسات ضد لاتینی در داخل آمریکا افزایش یافت. از همان ابتدا لاتین‌تبارها از ورود به مؤسسات انگلیسی منع شدند و در مناطق فقیرنشین شهری اسکان داده شدند. اگرچه لاتین تبارها برای اقتصاد ایالات متحده حیاتی بودند و اغلب آن‌ها شهروندان آمریکایی بودند، اما همه چیز از زبان تا رنگ پوست آنها تا کشورهای مبدأ آنها در آمریکا به عنوان دستاویزی برای اعمال تبعیض علیه آن‌ها قرار داشت.

آمریکایی‌های انگلیسی‌زبان با آنها به عنوان یک طبقه فرودست خارجی رفتار می‌کردند و این کلیشه‌ها را تداوم بخشیدند که کسانی که اسپانیایی صحبت می‌کنند تنبل، احمق و نالایق هستند، حتی در بسیاری موارد، این تعصب منجر به کشتن لاتین‌تبارها در ادوار مختلف آمریکا شده است.

در اواخر دهه ۱۹۲۰، با شروع رکود بزرگ، احساسات ضدمکزیکی در آمریکا اوج گرفت. با افت بازار سهام و افزایش بیکاری، انگلیسی-آمریکایی‌ها، مکزیکی‌ها و سایر خارجی‌ها را به دزدیدن مشاغل آمریکایی متهم کردند به همین دلیل مهاجران مکزیکی از بسیاری حقوق خود حتی از ارائه کمک‌های خیریه به آن‌ها منع شدند.

با گسترش ترس در مورد محدودیت مشاغل و اقتصاد، تا ۲ میلیون نفر مکزیکی تبار به زور از آمریکا اخراج شدند، که ۶۰ درصد از آنها تابعیت آمریکایی هم کسب کرده بودند. طبق متون رسانه‌ای به طور کلی بزرگترین اخراج دسته جمعی در تاریخ آمریکا بخصوص در دوره آیزنهاور ثبت شده است.

چه تعداد مهاجر مکزیکی از مرزهای آمریکا وارد این کشور شده‌اند؟

بر اساس آخرین آمار گمرکات و حفاظت از مرزهای آمریکا (USCBP) مدارک بیش از ۲.۸ میلیون مهاجر تا ماه اوت ۲۰۲۳ مورد بررسی قرار گرفته است که این رقم در سال ماقبل ۲.۷ میلیون مهاجر بود.

حدود ۲.۲ میلیون نفر در مرز ایالات متحده و مکزیک تا ماه آگوست دستگیر شدند، در حالی که این رقم در کل سال گذشته ۲.۳۸ میلیون نفر بود و روزانه ۸۰۰ نفر از لاتین تبارها سعی دارند که خود را به آمریکا برسانند و از مرزهای آمریکا عبور کنند.

سخنگوی این مرکز به رسانه‌ها گفته است: بسیاری از مهاجران مکزیکی و لاتین تبار برای کار به ایالات متحده می آیند و برای اینکه خود را به آمریکا برسانند از جنگل و کوه و دریا و موانع بسیار سخت طبیعی باید عبور کنند و بسیاری حتی در این مسیر جان خود را ازدست می‌دهند. به گفته وی مهاجرانی که هیچ مبنای قانونی برای اقامت ندارند، برای اخراج مورد رسیدگی قرار می گیرند و با عواقبی مواجه می شوند که شامل حداقل پنج سال ممنوعیت ورود مجدد، از دست دادن صلاحیت برای دسترسی به مسیرهای قانونی و پیگرد قانونی برای متخلفان مکرر است.

افکار عمومی در آمریکا ضد لاتین‌تبارها

گزارشگر مجله journals.calstate در گزارشی نوشت: احساسات منفی بسیاری از آمریکایی‌ها نسبت به مهاجران مکزیکی، باوجود ریشه های تاریخی آنها در این کشور و کمک های اقتصادی آنها به جامعه آمریکا، در این کشور کاملاً قابل تشخیص است.

مهاجران مکزیکی در طول جنگ جهانی اول و دوم، نقش اساسی در حفظ بنیان‌های اقتصادی آمریکا ایفا کردند، اما این نیروی کار اغلب با حقوق کم و ساعات طولانی مورد استثمار قرار گرفته است. حتی در دوران مدرن، آمریکایی‌ها از کمک های مهاجر مکزیکی قدردانی نکرده‌اند و به دنبال راه‌هایی برای محدود کردن مهاجرت آنها به ایالات متحده هستند.

اما چرا کارفرمایان آمریکایی هنوز کارگران مکزیکی را انتخاب می کنند؟ در پاسخ باید گفت که این کارگران تقریباً برای توسعه اقتصاد بومی – ایالتی و ملی آمریکا بسیار ناچیز است و کارگران مشابه از سایر نقاط قاره آمریکا یا سایر نقاط جهان برای این کشور بسیار اعم از بخش خصوصی و دولتی بسیار پر هزینه خواهد بود.

طبق گزارش دانشگاه brock آمریکا، کارفرمایان آمریکایی از مکزیکی‌ها علیه مکزیکی‌ها استفاده می کنند. هر زمان که کارگران مکزیکی مشغول به کار خواستار اعاده حقوق خود باشند از سایر کارگران بیکار مکزیکی استفاده کرده و آن‌ها را جایگزین می‌کنند.

براین اساس کارفرمایان آمریکایی هرگز اجازه سازماندهی به کارگران غیرماهر مکزیکی را نداده‌اند تا همواره مزیت ارزان بودن و حداقل دستمزد را برای این گروه از کارگران مهاجر مکزیکی را برای خود حفظ کنند.

در این بررسی آمده است: کارفرما به عنوان یک طبقه فن‌سالار در آمریکا از آموزش یا تحصیل کارگر مکزیکی حمایت نمی کند. او در وهله اول می گوید که چنین آموزش‌هایی مکزیکی را از کلاس کاری که در آن مورد نیاز است خارج می کند.

ثانیاً، چنین آموزشی مهاجر مکزیکی را ناراضی، بی قرار، مایل به دستمزد بیشتر، مشمول اتحادیه شدن و در نتیجه «نامطلوب» می کند. همچنین آن‌ها ادعا می‌کنند که «مکزیکی» توانایی آموزش را ندارد، هوش او پایین است و خرج کردن پول زیاد برای او اتلاف اقتصادی است. این درحالی است که تمام این اختلافات توسط مکزیکی‌های تحصیلکرده و و موفق به شدت به چالش کشیده شده است.

طبق گزارش‌های رسانه‌ای، نرخ فقر مکزیکی‌ها در شهرهای بزرگ ایالات متحده به طور غیرعادی بالاست. بسیاری از مکزیکی‌ها پس از چندین سال زندگی در ایالات متحده هنوز نمی‌توانند خود را از فقر نجات دهند. حتی زمانی که مکزیکی‌ها ۱۰ سال یا بیشتر در آمریکا مقیم بوده‌اند، نرخ دریافت کمک‌های خیریه توسط آن‌هاهمچنان بالاست.

به طورکلی مهاجران مکزیکی حتی اگر از دیوارهای بلند قوانین ضدمهاجرتی آمریکا عبور کنند، فرصت‌های پیشرفت اقتصادی برای آن‌ها بسیار کم است. یکی از بزرگترین چالش‌ها در ایالات متحده این است که «مکزیکی کارگر ماهری نیست» و نمی تواند چنین شود. او فرصت‌های کم و مشوق‌های کمتردارد و حتی اگر او بر همه این موانع غلبه کند و آموزش ببیند، نمی تواند آمریکایی‌های زیادی را پیدا کند که او را استخدام کنند.

جمع‌بندی

دولت آمریکا در ادوار مختلف علیه مهاجران به ویژه لاتین‌تبارها رویه دوگانه و ضدانسانی داشته است. شانه‌های این مهاجران برای تحمل هزینه‌های پیشرفت اقتصاد این کشور مورد نیاز است اما آن‌ها هیچگاه حتی آن هنگام که شهروندی آمریکا را نیز دریافت کنند، حقوقی برابر آمریکایی‌ها ندارند و همواره در معرض اخراج هستند.

کاخ سفید همواره برای سرکوب روند مهاجرت به خصوص از مرزهای همسایگان خود محدودیت‌های جدیدی اعمال می‌کند و قوانین خود را در این زمینه به طور مستمر تغییر می‌دهد تا دست برتر در اخراج این اتباع داشته باشد. گفته می‌شود در قوانین جدید، مقامات ایالات متحده قصد دارند مهاجران را تحت قانون جدید پناهندگی ظرف چند روز پس از ورودشان بررسی کنند و در صورت عدم موفقیت در غربالگری اولیه، به سرعت آنها را اخراج کنند.

اکنون چندین هزار کارمند و سرباز در مرزهای آمریکا با همسایه جنوبی‌اش مشغول به کار هستند تا مهاجران غیرقانونی در همان مبدا ورودی مورد شناسایی قرار گرفته و نسبت به اخراج سریع آن‌ها با کمترین بودجه اقدام شود.

طبق گزارش‌های رسانه‌ای شهرهای مرزی ایالات متحده با مکزیک که همواره با ورود مهاجران دست و پنجه نرم می‌کنند با بیشترین چالش در این زمینه روبه رو هستند، زیرا قوانین مهاجرتی درقبال مکزیکی‌ها و لاتین تبارها به طور مرتب برای اعمال محدودیت‌های بیشتر تغییر می‌کند و مهاجرانی که از همه تغییرات در سیاست ایالات متحده سردرگم شده‌اند در هر دو طرف مرز تجمیع می‌شوند.

دولت ترامپ شدیدترین و انقباضی‌ترین سیاست‌ها را علیه مهاجران مکزیک اعمال کرد و مرزهای جنوبی این کشور را به طور کامل بست و طبق فرمان وی کار به دیوارکشیدن میان دو کشور هم رسید. دراین دوران ماموران مهاجرت همه نوع مهاجر را اخراج کردند، حتی کودکان فاقد والدین یا همراه را.

حتی طبق قانونی موسوم به «تایتل ۴۲» که در سال ۲۰۲۰ در دوران دونالد ترامپ اجرایی شد، اخراج مهاجران غیرقانونی به دلیل وضعیت اضطراری ناشی از همه گیری کووید براحتی میسر شد. طبق قوانین جدید، همچنین مهاجران غیرقانونی به دلیل تلاش برای ورود غیرقانونی به آمریکا تحت تعقیب کیفری قرار می‌گیرند، اما اگر مهاجر دستگیر شده قبلاً به دلیل تلاش برای ورود به این کشور متهم شده باشد مجازات این موضوع می‌تواند تا سطح جنایت افزایش یافته و چنین مهاجرانی معمولاً پس از گذراندن دوران محکومیت خود بلافاصله اخراج می شوند.

آمارهای پلیس مرزی آمریکا نشان می دهند که تا سپتامبر سال ۲۰۲۲ بیش از ۲.۴ میلیون مهاجر غیرقانونی در مرز مکزیک بازداشت و اغلب آن‌ها به خارج از مرزهای آمریکایی بازگردانده شده‌اند.
سیاست‌های ضدمهاجرتی در آمریکا به حدی افزایش یافته است که دولت آمریکا پس از اتمام قانون دوران ترامپ که در مورد اتباع خارجی مبتلا به کرونا وضع شده بود، اعلام کرد به دلیل واهمه از موج تازه ورود مهاجران غیرقانونی به این کشور از طریق مرز مکزیک، ۱۵۰۰ نظامی را به مرزهای جنوبی اعزام کرده است.

رسانه‌ها گزارش دادند، بیش از ۱۰۰ سازمان فعال در زمینه مهاجرت در نامه‌ای به بایدن و مقام های ارشد آمریکایی از رئیس جمهور دموکرات خواستند تا امکان ارائه درخواست پناهندگی در آمریکا را برای همه مهاجران فراهم کنند و هر گونه سیاست جدیدی را که پناهندگی در این کشور را محدود می کنند، لغو نمایند.

بایدن برخی ازسیاست‌های ضدمهاجرتی دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین آمریکا را لغو کرده، اما هنوز یکی از محدودکننده ترین سیاست‌های اعمال شده در دوران ریاست جمهوری ترامپ علیه مهاجران و پناهجویان را حفظ کرده است که به مقام های آمریکایی اجازه می دهد تا مهاجران بازداشت شده در مرز مکزیک را به این کشور بازگردانند.

گزارش‌های رسانه‌ای حاکی است: بازداشت مهاجران در مرز مکزیک طی ماه‌های اخیر به بالاترین سطح خود در ۲۰ سال اخیر رسیده است.

دولت آمریکا اعلام کرده است که اخراج و بازگرداندن مهاجران به مکزیک برای جلوگیری از رشد فزاینده بازداشت شدگان در مراکز نگهداری پناهجویان در مناطق مرزی، لازم و ضروری است. در مجموع اقدامات ضدانسانی آمریکایی‌ها علیه مهاجران به ویژه لاتین‌تبارهایی که عمدتاً برای کار و فرار از فقر و نجات جان خود، قصد مهاجرت به آمریکا را داشته‌اند، اسناد بسیار سنگینی برای مقامات این کشور در نقض حقوق بشر به جای گذاشته است که قابلیت بررسی در نهادهای قضایی بین‌المللی را دارد.