مهرداد کوروشنیا نویسنده و کارگردان تئاتر که این روزها در حال آمادهسازی نمایش مونولوگ «یادگار» با بازی نسیم ادبی برای اجرا از ۱۶ آبان در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر است، درباره این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: «یادگار» یک داستان عاشقانه است که با یک زاویه دید متفاوت نسبت به یک واقعه تاریخی، روایت میشود. نمایشنامه «یادگار» را سال ۹۶ نوشتم و یکیدوبار بازنویسی شد تا به نسخه نهایی رسیدم و امسال این اثر نمایشی به تولید رسید تا در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برود.
وی که مرداد و شهریور سال جاری نمایش «زیگموند» را در تماشاخانه ایرانشهر اجرا کرد، درباره شرایط تولید همزمان ۲ اثر نمایشی، توضیح داد: نمایش «زیگموند» کاری بود که تولید آن از ابتدای سال جاری آغاز شد و در مرداد روی صحنه رفت. نمایش «یادگار» یک مونولوگ است و تولید کارهای مونولوگ اگر متن و طراحیها آماده باشند، دردسرهای کارهای پرپرسوناژ را ندارد. ما در نمایش «یادگار» نسیم ادبی را داریم که هم بازیگری با سابقه است و هم تجربه نمایش مونولوگ را دارد. بخش نور، موسیقی و جلوههای بصری «یادگار» را هم از قبل آماده داشتیم و تولید این اثر نمایشی یک ماه و نیم زمان برد.
کوروشنیا درباره ویژگیهای نمایش «یادگار»، یادآور شد: این نمایش جزو نمایشهای ایستا است و بازیگر روی صحنه حرکت ندارد و به عنوان راوی داستان حضور دارد و میزانسنها از طریق نور، صوت و تصاویر پروجکشن ایجاد میشود. اگر در مدلهای متعارف، بازیگر میزانسن را تولید میکند در این نمایش میزانسن را صدا، تصویر و نور ایجاد میکند. از این جهت «یادگار» تجربه فرمالیستی خوب و جذابی است و پیشنهادهای خوبی برای تئاتر دارد. در این اجرا تمام طراحیها در یک فلشمموری جا میگیرد و شما با یک چمدان که لباس اجرا در آن جای میگیرد میتوانید نمایش را در جاهای مختلف اجرا کرد که بسیار هم چشمنواز است.
این کارگردان تئاتر در ادامه سخنان خود اظهار کرد: تئاترهایی همچون «یادگار» از جمله تئاترهای هستند که به لحاظ رشد و پیشرفت تکنولوژی شکل گرفتهاند و ما میتوانیم با استفاده از تکنولوژی اشکال جدیدی از تئاتر خلق کنیم. وقتی تکنولوژی حجم زیادی از اتفاقات را در زندگی ما رقم زده است باید ببینیم تکنولوژی میتواند چه ویژگیهای بصری و امکاناتی را وارد تئاتر کند؛ اینکه با امکانات خیلی معمولی چگونه میتوانیم اجرایی معاصر و بهروز داشته باشیم که ۶۰ یا ۳۰ یا ۲۰ سال پیش چنین اجرایی امکانپذیر نبود زیرا این اجراها مبتنی بر تکنولوژی و امکانات جدید هستند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا امکان اجرای چنین تئاترهایی که نیاز به تکنولوژی و امکانات جدید دارند در هر سالنی امکانپذیر است؟ تأکید کرد: اتفاقاً اجرای چنین آثاری ساده است ولی باید برای طراحیهای آن فکر کرد. ما برای صدای طراحی شده نمایش فکر کرده و انرژی گذاشتیم. مساله آمبیانس و افکت کمتر در تئاتر ایران مورد توجه قرار میگیرد یعنی اینکه صدا به مثابه میزانسن باشد. برای طراحی نور نیز با استفاده از دستگاه سیانسی نورهای مختلف اجرا تعبیه شد که چنین امکانی برای همه فراهم است. دستگاه پروجکشن هم که در هر سالنی هست ولی طراحی تصاویر برای یک اثر نمایشی دقت نظر میخواهد.
کوروشنیا درباره چشمانداز خود از مواجهه مخاطب با اجرای نمایش «یادگار»، گفت: فکر میکنم مواجهه مخاطب با این نمایش خوب خواهد بود. نمایش حدوداً ۴۵ دقیقه است و در آن مدت یک داستان سرراست و انسانی را برای مخاطب روایت میکنیم و حوصله مخاطب سر نمیرود. تماشاگر با عناصر بصری از طریق نور و تصاویر پروجکشن و اصوات شنیدنی که با خلاقیت جذابی طراحی شدهاند به گونهای مواجه خواهد شد که برایش سرگرمکننده و جذاب خواهد بود.
نمایش «یادگار» از ۱۶ آبان ساعت ۱۸:۳۰ در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه میرود.
نظر شما