سجاد نوروزی مدیر سینما آزادی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره وضعیت استقبال مخاطبان از فیلم‌های در حال اکران در سینماها گفت: در شرایط فعلی و در غیاب نمایندگان ژانرهای مختلف، شاهد استقبال از فیلم‌های کمدی در چرخه اکران هستیم. از ابتدای امسال ما ۲ کمدی خوش‌ساخت روی پرده داشتیم که فارغ از سلیقه منِ نوعی و یا هر منتقد دیگری، استانداردهای سینما را رعایت کرده‌اند. به‌ویژه فیلم «هتل» که با سناریویی هوشمندانه داستان خود را در یک لوکیشن روایت می‌کند و چارچوب روایت آن کاملاً استاندارد است.
وی افزود: فیلم «فسیل» هم از نظر پروداکشن و فیلمنامه، حداقل قواعد بنیادین فیلمسازی را که برای جذب مخاطب لازم بوده، رعایت کرده است. این فیلم هم در فرآیند ساخت و هم در فرآیند تبلیغات، قواعد حرفه‌ای را به‌طور کامل رعایت کرد پس طبیعی است که این فیلم‌ها در اکران موفق باشند و اگر موفق نمی‌شدند جای تعجب داشت. این ۲ فیلم به‌ویژه در فرآیند تبلیغات و پخش، همه مولفه‌های لازم را رعایت کردند که منجر به توفیقشان هم شد اما سوال این است که آیا از نظر حرفه‌ای و از منظر گستره دامنه مخاطبان سینما، اتفاق خوبی در جریان است؟ قطعاً پاسخ این سوال، یک «نه» بسیار بزرگ است!
نوروزی تاکید کرد: نه فقط شاهد اتفاق خوبی نیستیم که این شرایط در درازمدت می‌تواند برای سینمای ایران خطرناک باشد. درست است که در سال‌های گذشته کمدی‌های نه‌چندان باکیفیت داشتیم و در کنار آن‌ها چند فیلم اجتماعی نسبتاً موفق هم بود که مخاطب با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کرد، اما امسال تنها ۲ فیلم کمدی موفق داشته‌ایم. اگر همه سینما را بخواهیم در همین ژانر کمدی تعریف کنیم، قطعاً دچار اشتباه استراتژیک شده‌ایم.
در فرآیند صدور پروانه ساخت، در شرایط امروز، سخت‌گیری برای فیلمنامه‌های کمدی خیلی سخت‌تر است و شخصاً چند نمونه را از نزدیک دیده‌ام. اما اینکه چرا همچنان فیلمنامه‌های کمدی بیش از دیگر ژانرهاست؟ این مساله دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که یکی از آن‌ها زحمت بیشتر است!
وی افزود: اگر امروز بخش خصوصی نمی‌تواند وارد حوزه تولید فیلم در ژانرهایی مانند ملودرام، جنایی و تاریخی شود، بهتر است ارگان‌ها به جای رقابت و یا مشارکت بر سر یک‌سری تولیدات مشخص، سراغ تقویت این حوزه‌های بنیادین بروند. اگر خلا این آثار جبران نشود، مخاطبان بالقوه فیلم‌های ارزشی و دفاع‌مقدسی هم پای‌شان از سینما بریده می‌شود. این یک نکته استراتژیک است که متاسفانه در میان هیاهوهای روزمره سینما از سوی سیاست‌گذاران فهم نمی‌شود.
فروش خوب کمدی‌ها را به ژانرهای دیگر تسری بدهیم
این سینمادار ضمن تاکید مجدد بر مبارک بودن اتفاقی که برای ۲ فیلم کمدی در اکران امسال رخ داده است گفت: نباید توفیق و فروش این ۲ فیلم را زیر سوال ببریم بلکه رویکرد درست این است که این اتفاق را به ژانرها و حوزه‌های دیگر هم تسری بدهیم. واقعیت این است که در فرآیند صدور پروانه ساخت، در شرایط امروز، سخت‌گیری برای فیلمنامه‌های کمدی خیلی بیشتر است و شخصاً چند نمونه را از نزدیک دیده‌ام اما اینکه چرا همچنان فیلمنامه‌های کمدی بیش از دیگر ژانرهاست دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که یکی از آن‌ها زحمت بیشتر است!
وی افزود: دوستان ما غالباً حاضر نیستند از نظر پروداکشن و ابعاد فنی، زیر بار زحمت یک فیلمنامه غیرکمدی بروند. بیشتر دوست دارند یک ایده یک خطی داشته باشند و همان را تبدیل به فیلم کنند. در زمینه فیلم‌های غیرکمدی، معتقدم همچنان سندروم سینمای فرهادی، در سینمای ایران وجود دارد. همه فکر می‌کنند می‌توانند با یک قصه تک‌خطی و فاقد فراز و فرود لازم، فیلمی شبیه فیلم‌های اصغر فرهادی بسازند! مشخص است که این جنس فیلمسازی تبدیل به کلیشه می‌شود و مردم آن را پس می‌زنند و این اتفاقی است که امروز رقم خورده است.
نوروزی ادامه داد: در شرایط فعلی که مدام در معرض اخبار بد قرار داریم، مخاطب محاسبه منطقی با خودش می‌کند که چرا باید برای حضور در سینما وقت بگذارد و هزینه کند تا به تماشای فیلمی بنشیند که از ابتدا تا انتها برایش اعصاب‌خردی داشته باشد؟ در این شرایط معلوم است مخاطب سراغ فیلم کمدی می‌رود.
چرا فیلم شریف «جنگل پرتقال» در گیشه موفق نیست؟
این سینمادار درباره توفیق پیدا نکردن فیلم‌هایی مانند «جنگل پرتقال» هم گفت: بله فیلم «جنگل پرتقال» فیلم شریفی است که فیلمنامه بسیار خوبی هم دارد اما پارامترهای مربوط به بازاریابی که برمبنای آن مخاطب متوجه اکران چنین فیلمی شود، در فرآیند اکران آن لحاظ نشده است. این مساله الزاماً هم به گردن پخش‌کننده فیلم نیست. به نظرم اراده تولیدی که برای ساخت فیلم شریفی مانند «جنگل پرتقال» وجود داشت باید کمی تعمیم پیدا می‌کرد و از ابتدا به پساتولید و عرضه آن هم فکر می‌کرد. اینکه همه چیز را از پخش‌کننده انتظار داشته باشیم، حرف گزافی است.
وی افزود: چنین فیلم‌هایی، چیزی معادل بودجه تولیدشان، باید بودجه برای تبلیغات داشته باشند تا بتوانند مخاطب خود را پیدا کنند. این پول هم در فرآیند اکران بازمی‌گردد و اینگونه نیست که هزینه تبلیغات را دور ریخته باشیم. این سوال بسیار مهم است؛ امروز چند درصد مخاطبان سینمای ایران از اکران «جنگل پرتقال» خبر دارند؟ منظورم مخاطب عام است نه مخاطب خاص. چون به این بدیهیات مهم توجه نمی‌کنیم، در یک تحلیل اشتباه، همه کاستی‌ها را به گردن فرآیند سانس‌بندی از سوی سینمادار می‌اندازیم! در حالی که مشکل این فیلم‌ها با تخصیص سانس بیشتر حل نمی‌شود. این آثار نیاز به تبلیغات بیشتر و هدفمندتر دارند.
نوروزی گفت: در اکران همین امسال فیلم «مصلحت» را داشتیم که فیلمی بسیار خوش ساخت بود و هیچ بازیگر تاثیرگذار بر گیشه‌ای هم در آن ایفای نقش نداشت اما با یک ایده درست تبلیغاتی توانست به فروش ۸ میلیارد تومانی در اکران برسد که معتقدم برای آن فیلم فروش بسیار خوبی بود.
این سینمادار در پایان با اشاره به پیش‌بینی تحقق فروش هزار میلیارد تومانی در چرخه اکران سالانه سینمای ایران، تاکید کرد: قطعاً این عدد محقق می‌شود و رسیدن به این مرحله اساساً دیگر رویا نیست. هزار میلیارد تومان در مختصات امروز سینمای ایران دیگر عدد قابل‌توجهی نیست که فکر کنیم رسیدن به آن شبیه رویاست.
نظر شما