به گزارش خبرنگار مهر، امیر هامونی، عضو هیئت مدیره گروه مپنا، در این پیش‌نشست ضمن تاکید بر اهمیت تحلیل آمارهای بازار سرمایه در کمک به سیاستگذاران برای مهار تورم و رونق تولید، گفت: آمار کارکنان هر شرکت روی سامانه کدال موجود است. بر اساس یک تحقیق در سال‌های گذشته، آمار اشتغال در بیش از ۲۰۰ شرکتی که حداقل ٢ سال از عرضه اولیه آنها در بازار بورس و فرابورس گذشته بود، نشان می‌داد میانگین رشد اشتغال در ٢ سال بعد از عرضه اولیه، ۵۰ درصد بوده است؛ یعنی صرفاً عامل عرضه اولیه و تأمین مالی شرکت‌ها از بازار سرمایه و افزایش سرمایه و جذب نقدینگی و توسعه ظرفیت تولید، ۵۰ درصد اشتغال شرکت‌ها را افزایش داده بود. از همین رو، به دوستان در شرکت رایان بورس پیشنهاد کردیم آمار اشتغال شرکت‌ها را که در قالب pdf روی سامانه کدال قرار دارد، به نحوی که قابل پایش باشد ارائه کنند.
وی با اشاره به اهمیت بررسی شاخص‌های بازار سرمایه اظهار کرد: همچنین در دوره‌ای، اطلاعات مربوط به دریافتی‌ها و موجودی مواد اولیه شرکت‌ها نیز (که روی سامانه کدال قرار دارد) به عنوان دو سرفصل مورد بررسی قرار گرفت و پراکسی رونق و رکود اقتصاد تعریف شد. در مقطع مورد بررسی، فروش شرکت‌های بورسی و فرابورسی، ۳۵ درصد از GDP کشور را تشکیل می‌داد؛ یعنی ۳۵ درصد اقتصاد ایران در بازار سرمایه بود و البته که در حال حاضر این میزان بیشتر هم شده است. در نظر داشته باشید که بالا رفتن شاخص مربوط به دریافتی‌ها و مواد اولیه شرکت‌ها به معنای افزایش رکود است و بالعکس؛ و این شاخص می‌تواند مبنای تحلیل سیاستگذاران قرار بگیرد. این شاخص می‌تواند دیتای خوبی در اختیار سیاستگذاران قرار دهد؛ چرا که با این شاخص می‌توان وضعیت رونق و رکود را در یک جامعه آماری ۳۵ درصدی مورد بررسی قرار داد و به کل اقتصاد تعمیم داد. چنین دیتایی در بازار سرمایه ما وجود دارد؛ ولی متأسفانه در سامانه‌ای که قابل رصد باشد، قرار نگرفته است. فدراسیون بورس‌های جهانی، بلوغ بازار سرمایه هر کشور را با شاخص مارکت کپ/GDP می‌سنجد و این هم نشان از اهمیت استفاده از شاخص‌های بازار سرمایه در سیاستگذاری‌ها دارد. معتقدم مهمترین مزیت استفاده و به کارگیری این شاخص‌ها این است که بعد از ۱۸ سال، تازه این سوال ایجاد نمی‌شود که آیا بورس به مهار تورم کمک می‌کند یا نه؟
وی در ادامه گفت: بعضاً در افکار عمومی این شائبه مطرح است که بازار کاغذی نقشی در رونق تولید و اقتصاد کشور ندارد و باید در بخش واقعی اقتصاد و بازارهای فیزیکی رونقی اتفاق بیفتد. اما تجربیات بین المللی نشان می‌دهد که در کشورهای توسعه یافته، اعمال سیاست‌های انبساطی توسط بانک مرکزی، تورم‌زا نیست و علت آن، وجود بازارهای کاغذی و ابزارهایی است که باعث می‌شود ورود نقدینگی به بخش واقعی بازارها، ضربه‌ای به اقتصاد کشور نزند.
هامونی تصریح کرد سفته بازی به نوبه خود نگران کننده نیست. ضمن اینکه سیاستگذاران نباید ریسک ورود نقدینگی به بازارهای واقعی را نادیده بگیرند.
عملیات بازار باز، ابزاری برای مهار تورم
هامونی اضافه کرد: ابزار دیگری که می‌تواند به مهار تورم و رونق تولید کمک کند، عملیات بازار باز است. سیاست‌های تسهیل کمی، حجم پول را افزایش می‌دهد؛ ولی با سیاست انبساطی، تورم ایجاد نمی‌شود. اعمال سیاست‌های تسهیل کمی، در برخی کشورها تجربه موفقی بوده و در برخی کشورها نه. ما همیشه در این مورد چالش داشته‌ایم که نتیجه اعمال سیاست‌های انبساطی، افزایش تورم بوده است. معتقدم در کشور ما هم با استفاده از سیاست‌های تسهیل کمی می‌توان به مهار تورم کمک کرد. به عنوان مثال، شرکتی همچون فولاد مبارکه یا ملی مس می‌توانند اوراقی منتشر کنند و بانک مرکزی با خرید مستقیم اوراق شرکتی در بازار سرمایه نقدینگی وارد شرکت‌ها کند، بدون آنکه به تحریک تورم دامن زده باشد.
وی افزود: این ابزارها را حتی در بورس کالا روی محصولات کشاورزی هم می‌توان استفاده کرد تا هم قیمت و هم سطح زیر کشت را مدیریت کرد.
قیمت منصفانه با کمک الگوریتم‌های مچینگ
هامونی با اشاره به انتقاد برخی سیاستگذاران و اقتصاددانان به افزایش قیمت‌ها تحت تأثیر کشف قیمت در بازار سرمایه، عنوان کرد: یکی از کارکردهای مهم بورس‌ها، بحث کشف قیمت است و انتقادی که به کشف قیمت در بورس وارد است، این است که بورس جایی برای کشف قیمت بالاست! حال انکه با کمک الگوریتم‌های مچینگ در بورس می‌توان این ایراد را برطرف کرد و به ثبات قیمت‌ها کمک کرد. مثلاً می‌توان الگوریتم‌های مچینگ را به نوعی طراحی کرد که قیمت منصفانه کشف شود، بدون آنکه نگرانی بابت افزایش قیمت‌ها وجود داشته باشد.
نظر شما