محبت خدا غذای اصلی روح انسان است

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام مسعود عالی در یازدهمین روز از برنامه «یک ظهر بهاری» که در جوار آستان مقدس حضرت زینب خواهر امام رضا (ع) در اصفهان برگزار شد با اشاره به یکی از راه‌های همنشینی با خدا اظهار کرد: یکی از راه‌های همنشینی با خدا که سبب نشاط و امید در زندگی و مقاومت و صبر در سختی‌ها می‌شود همنشینی با انسان‌های با خدا و علمای بالله است.

وی افزود: امام سجاد (ع) در دعای ابوحمزه ثمالی می‌فرماید "خدایا شاید مرا در مجالس علما ندیدی، افرادی که حقیقتی در وجود آنها شکل گرفته و با آنها نبودم و از چشم تو افتادم و مرا کوچک شمردی".

این کارشناس دینی محبت را یکی از نیازهای اصلی انسان عنوان کرد و ادامه داد: دل انسان به گونه‌ای خلق شده است که باید به امری محبت بورزد و دل بستگی داشته باشد و دل اگر بخواهد بانشاط باشد باید عشق و محبت داشته باشد و این نوع محبت نیز مخصوص انسان است.

وی اضافه کرد: انسان دو نیاز مهم دارد، در وهله اول اینکه محبت بورزد و سپس به انسان محبت بورزند، یعنی محب و محبوب باشد و از این دو، اولی مهم‌تر است.

وی خاطر نشان کرد: اگر به دل، محبت واقعی و غذای اصلی را دادید سیر می‌شود و غذای اصلی دل انسان، محبت ورزیدن به خداوند است و تمام محبت‌های دیگر محبت اصلی نیست و اگر این محبت را به دل دادید دلبستگی به امور دیگر ندارد و در غیر این صورت سراغ دلبستگی های کاذب می‌رود.

این خطیب به بیان علت اینکه چرا محبت خدا غذای اصلی روح انسان است پرداخت و گفت: زیرا آن محبت اصلی، خود خدا است که اگر انسان به آن دست یابد هیچ گاه دل را نمی‌زند و انسان نیز به سادگی نمی‌تواند دل بستگی‌های خود را کنار بگذارد مگر آنکه دل بستگی بالاتری به دست آورد.

وی افزود: گاهی معاشرت با اولیا خدا و عالمان اهل بیتی سرنوشت انسان را تغییر می‌دهد، عالمانی که اهل بیت (ع) می‌گویند آن افرادی نیستند که چند اصطلاح و قیل و قال می‌دانند، بلکه افرادی هستند که علم به جان آنها نشسته و درون آنها با معرفت شده است " إِنَّما یَخشَی اللّه‌َ مِن عِبادِه‌ِ العُلَماءُ ".

حجت الاسلام و المسلمین عالی با تاکید بر نشانه‌های عالمان اهل بیتی تصریح کرد: یکی از نشانه‌های آنها این است که حلم و بردباری، تواضع و افتادگی دارند و این از نشانه‌های عالمان اهل بیتی است.

این کارشناس دینی عنوان کرد: گاهی عجب و غرور انسان را می‌گیرد، یک امری که خدا به انسان داده تصور می‌کند برای خود فرد است، در حالی که کمالات خدا روی آینه وجود انسان افتاده و انسان تصور می‌کند خود زیبا است، لذا اگر چنین اتفاقی افتاد فرد باید خود را با بالاتر از خود مقایسه کند.