به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام نجف لک زایی پژوهشگر و استاد حوزه در سلسله مباحث خود درباره دلالتهای حکمرانی سوره حمد با اشاره به ویژگیهای حرکت درست بیان کرد: هر حرکتی محرکها و رهبری میخواهد و دشمنی و ضد حرکتی دارد. در هر حرکتی موانع و سختی وجود دارد و نیازمند توان و توشه است. هر حرکتی نقطه شروعی دارد محتاج بیداری و آگاهی است و تحت تأثیر رسالت مأموریتها و مسوولیتهایی است. هر حرکتی میتواند نقطه شروع خوبی داشته باشد ولی باید تا پایان مقصد ادامه پیدا کند برای همین گاهی حرکتهای خوب شروع میشود ولی قبل از رسیدن به مقصد در میانه راه منحرف و متوقف میشود.
وی در ادامه افزود: اگر انسان مبتلا به عجب خودشیفتگی و خودخواهی باشد اهل ایثار نخواهد بود ریاست طلبی و شهرت طلبی پیامدهایش خواهد ماند و در دام دشمن میافتد تا در مسیر او حرکت کند.
لک زایی با اشاره به توجه ویژه به حرکت و ضد حرکت تصریح کرد: باید در هر حرکت ضد حرکت را بشناسیم. اگر در مسیر خدایی، خدا گرایی و خداخواهی مهم است شکستن منیت ها نیز اهمیت دارد. در لا اله الا الله در واقع تمام مقصدهای دروغین و خودخواهی و خودپرستی را کناری میگذاریم و وقتی میگوئیم الله معبود است با خدا معامله میکنیم و همه سیاست سازی ها و سیاست فهمیهای خود را در مسیر الهی قرار میدهیم.
این پژوهشگر دینی بیان کرد: با توجه به منظومه هدایت و صراط در اندیشه قرآنی رهبر انقلاب اینجا دکتر برزگر موفق شدند سیری را طراحی کنند برای حرکت خالصانه صراط مستقیم که اولین منزل آن بیداری است. انسان باید ازخواب غفلت بیدار شود که از آن به عنوان یقظه یاد میشود در این حال به جمع سالکان میپیوندد و در مسیر سلوک به مقام وصال و قرب الهی میرسد.
وی در ادامه افزود: بحث بعدی نقطه صفر حرکت است. انقلاب ما چون الگو نداشت و از صفر شروع کرد یکی از کارهایش الگو سازی بود. ما در این حوزه نیز باید نظریه حکمرانی خود را تولید کنیم و نظریه پردازان و سیاست پردازان اسلامی خود را داشته باشیم.
لک زایی تصریح کرد: در مرحله بعدی توبه را داریم که در صورت تغییر مسیر باید آن را با توبه اصلاح کنیم. زمان و صراط اصل دیگر است که براساس آن باید به ارکان حرکت توجه کنیم از نقطه شروع تا پایان مکان و زمان مشخص شود. اصل بعدی توشه و ره توشه است که با انس قرآن، وحدت و مهدویت آن را برمیداریم. اساس ششم بار امانت و رسالت و تعهدی است که باید باشد.
استاد حوزه بیان کرد: نکته هفتم این است در طول مسیر از انحراف مراقبت کنیم و از صراط زاویه پیدا نکنیم و به سمت راست و چپ نرویم. صراط هم جنبه افقی و هم جنبه عمودی دارد. توضیحش این است ما در مسیر الهی هم رو به بالا و هم رو به جلو میرویم که چیزی شبیه به پلکان است. در آیهای خداوند میفرماید طغیان نکنید، کسی که مسیر صراط مستقیم را طی میکند باید مراقب باشد در برابر خدا طغیان نکند وگرنه مورد غضب او قرار میگیرد. کسی که غضب خدا متوجهش شود سقوط میکند. در ایه ۷۳ و ۷۴ سوره مؤمنین خداوند از انحراف سخن میگوید که پیامبر تو مردم را به صراط مستقیم دعوت میکنی و عدهای ایمان آورده و عدهای ایمان نمیآورند اینهایی که ایمان به قیامت نمیآورند از صراط خارج میشوند.
لک زایی در پایان گفت: اساس بعدی استقامت و مقاومت در مسیر است. نکته بعدی نعبد و نستعین و همراهانی است که هویت آنها از طریق حرکت جمعی و در صراط مستقیم ساخته میشود. خروجی این میشود حکومت دارای مشروعیت و همان مردم سالاری دینی که همه مردم باهم در حرکت هستند.
نظر شما