خبرگزاری مهر، گروه استانها – بهرام قربانپور: عصر داغ این روزهای تابستان، در حالی که خورشید رو به غروبی دلگیر، آسمان را به ماه می‌سپرد، به فومن «قم گیلان» رسیدیم. جامه مشکین بر زیر پوستین شهر دلگیر تر از همان غروب خورشید بود، چهره عبوس، غم زده و نگران شهر، یک دست عزادار حسین علیه السلام بودند و در هر کوی و برزنی یک «تکیه و موکب» به احترام صاحب عزای محرم برپا است. پرچم‌های سرخ و سیاه آغشته با نام «حسین و عباس» با تکانه‌های باد به سوگواری حسین علیه السلام و یاران وفادارش می‌پرداختند.
اینجا همه «خادمِ حسین» بودند
از میان تکیه‌ها و موکب هایی که در کوچه و خیابان به احترام و در سوگ محرم و سیدالشهدای کربلا ایستاده بودند گذشتم و به هیأت مدنظر رسیدم؛ «هیات مذهبی خادم الحسین (ع)»، هیأتی که در کنار فعالیت‌های مذهبی و اعتقادی، در حوزه‌های اقتصادی، معیشتی، اجتماعی و فرهنگی و محرومیت زدایی هم قدم‌های خوبی برداشته و به عبارت دیگر در ابعاد مختلف رسالت محور عمل کرده است.
حال و هوای موکب و هیأت بی نهایت «حسینی» بود، هر کسی مشغول کاری بودند، یکی پرچم‌های سرخ و سیاه راست و ریس می‌کرد، آن یکی هم مشغول تدارک چای و شربت بود.
صدای «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست / این چه شمعیست که جان‌ها همه پروانه اوست» از پشت بلندگوی موکب می‌پیچید و فضای روح بخشی را به این محفل حسینی داده بود.
اکثر قریب به اتفاق خادمین موکب و هیأت «خادمین الحسین (ع) فومن» را جوانان و نوجوانان شکل داده بودند، تا جایی که شور و شوقی که جوانان و نوجوانان این هیأت سبب انگیزش سایر اقشار جامعه برای حضور در این محفل نورانی شده بود.
امیرحسینی که «غلامِ حسین» بود
سراغ یکی از این جوانان که مشغول آماده سازی محفل برای عزاداری آل الله بود، رفتم، اگرچه نامش «امیرحسین» بود اما خودش را غلامِ حسین می‌دانست و برای حسین (ع) با جان و دل مایه می‌گذاشت.
این جوان فومنی که چند سالی هست خادم افتخاری «خادمین الحسین (ع) است، می‌گوید: عشق به حسین (ع) از کودکی در گوشت و خون ما نهفته ه است و هیچ گاه از ما جدا نمی‌شود و با هیئات، تکیه‌ها و موکب ها بزرگ شدیم.
امیرحسین قصه که داستان‌های عاشورا و قیام امام حسین (ع) برایش تازگی دارد، معتقد است؛ واقعه عاشورا اگر هر لحظه هم بازخوانی شود باز حاوی زوایای پیدا و نهانی است که برای نسل جوان امروز تازگی دارد.
ایام محرم و صفر فرصت مناسبی برای ترویج سبک زندگی عاشورایی است، سبک زندگی که نسل جوان امروز با آن غریبه است، البته این غریبگی بیشتر به علت کوتاهی در تبیین گری درست واقعه عاشورا و فلسفه قیام امام حسین (ع) و همچنین اغواگری‌های رسانه‌ای ضد دینی ابر رسانه‌های دشمن است.
آن چیزی که افرادی امثال «امیرحسین» ها را پای کار مکتب امام حسین (ع) می‌آورد شناخت درست و واقعی از این مکتب است، شناختی که با تبیین گری و واکاوی مستمر واقعیت‌های ریز و درشت قیام عاشورا و مکتب امام حسین (ع) بدست می‌آید، مکتبی که شاخصه‌های گفتاری و رفتاری آن در ابعاد مختلف «انسان ساز» است.
لزوم شورآفرینی حسینی در کنار شعور
در حالی که مشغول گَپ و گُفت با این جوان خوش ذوق فومنی بودم، در آن سوی هیأت چشم به پیرمردی افتاد که شال سبز بر دور گردنش آویزان بود و در یک دستش قرآن و دست دیگرش دانه‌های تسبیح را شمارش می‌کرد، به گمانم شمارش اعداد نبود بلکه ذکر «یا حسین» بود، به سراغش رفتم به گرمی همین هوای داغ تابستانه با من استقبال کرد.
این پیرمرد فومنی نامش حاج حسین بود اما بچه‌های هیأت آقا سید صدایش می‌کردند، از غبار برفی سر و صورت و پشت خمیده مانندش می‌شد فهمید که سن و سالی ازش گذشته و به قولی سینه سوخته روزگار است.
از نحوه رفتار و نوع ادبیاتش معلوم بود که سال‌ها در دستگاه حسین ابن علی (ع) درس عاشورا و کربلا را «مشق» کرده است، وقتی از میزان ارادتش به حسین (ع) پرسیدم ناخواسته اشک در چشمانش حلق آویز شد و از لرزش صدا و هق هق کن‌های گاه بی گاهش می‌توان به عمق علاقه و محبت به حسین (ع) پی برد.
حاج حسین که خودش را خادم ارباب می‌داند، می‌گوید: عشق به امام حسین (ع) اگر همراه با رفتارگرایی باشد، انسان را از مسیرهای سخت به سلامت عبور داده و از منجلاب دنیوی زور و زر نجات می‌دهد
این پیرمرد فومنی معتقد است؛ امام حسین (ع) تمام جان و ناموسش را برای احیای دین و حق مداری فدا کرد و اکنون بر ماست که پرچم دار واقعی راه حسینی باشیم.
به عقیده وی، بازخوانی فرهنگ و مکتب اهل بیت (ع) به ویژه مفاهیم عاشورا و کربلا نیاز ضروری جامعه امروز است که باید مورد توجه مردم و مسؤولان قرار گیرد.
آقا سید، مردمی سازی برنامه‌های محرم را یکی از مهم‌ترین راهکارهای «اثرگذاری» دانسته و می‌گوید: اگر می‌خواهیم مراسم و محافل عزای حسین (ع) اثرگذار تر باشد باید به آن پوشش مردم محورانه دهیم و از طرف دیگر شورآفرینی محروم در کنار توجه به تبیین دستاوردهای قیام عاشورا هم اهمیت دارد.
گرم صحبت با حاج حسین بودیم که با صدای جوانی که به ما چای تعارف کرد، به خود آمدیم.
محفل با برکت حسین (ع)
چای محفل امام حسین (ع) خوردن دارد، پس از سِرو چای در کنار این پیرمرد با صفای فومنی سراغ یک بانو در همان حوالی هیأت رفتم، مادری که به همراه دو فرزندش به محفل زیبای «خادم الحسین (ع)» آمده تا از همان دوران کودکی فرزندانش را با نهضت عاشورا و مکتب نورانی امام حسین (ع) آشنا کند.
خانم صداقت پیشه که از مشکلات معیشتی و اقتصادی جامعه گلایه مند است، می‌گوید: محفل امام حسین (ع) سرشار از برکت، رزق و روزی است و هر کس به این ضیافت بیاید دست خالی بر نمی‌گردد.
وی، معنویت محوری، آزادی خواهی و ظلم ستیزی را از اهداف مهم قیام امام حسین (ع) دانسته و معتقد است؛ لحظه لحظه قیام عاشورا و واقعه کربلا مملو از درس است که می‌توان با درس آموزی از این واقعه از ناملایمات زندگی گذر کرد.
این بانوی فومنی که از اطراف این شهرستان به محفل «خادم الحسین (ع)» آمده می‌گوید: هیأت خادم الحسین (ع) در ایام مختلف برنامه‌های ارزشمندی را تدارک می بیند که جای تقدیر و سپاس است.
وی که محافل سوگواری امام حسین (ع) را یک ظرفیت بزرگ برای خودشناسی می‌داند، گفته؛ محافل محرم و عاشورا منجر به تحول روحی اجتماعی می‌شود.
ضیافت ۲ هزار نفری در «خادمین الحسین»
هر چه زمان می‌گذشت لحظه به لحظه بر تعداد عاشقان به اهل بیت (ع) بیشتر می‌شد و تمام فضای حسینیه مانند این هیأت با آدم‌هایی پُر شد که در طول روز از میان تمام دغدغه‌ها و مشکلات خودشان را به محفل حسینی رساندند تا عرض ارادتی به ارباب بگویند، به سر و سینه خود بزنند و به سوگ حضرت عشق بنشینند.
طبق گفته «علیرضا زادبر» مسؤول هیأت خادمین الحسین (ع) فومن، این هیأت هر شب میزبان بیش از ۲ هزار نفر از عاشقان به اهل بیت (ع) است، عاشقانی که از راه‌های دور و نزدیک شهر و روستا خودشان را به این محفل می رساننذ تا دلتنگی هایشان را با ارباب دل‌ها در میان بگذارند.
هیأت هادم الحسین (ع) فومن که بیش از دو دهه از فعالیتش می‌گذرد در بخش‌های مختلف فرهنگی، مذهبی، اجتماعی و اقتصادی فعالیت می‌کند و توانسته با کمک و مشارکت مردم برنامه‌های در خور شانی را در ایام محرم به موعد اجرا بگذارد.
آنطور که زادبر گفته؛ تمام هزینه‌های ریز و درشت هیأت خادمین الحسین (ع) با کمک مردم و با دست با کفایت و خیر و برکت آنها تأمین می‌شود.
اطعام بیش از ۲ هزار نفر در هیأت خادمین الحسین (ع) فومن با کمک و مشارکت مردم و خیرین کار ارزشمندی است که می‌توان با ترویج این فرهنگ خیرخواهی ریشه فقر را در جامعه از بین برد.
چای، قند، برنج، روغن، خرما، حبوبات، پیاز و چندین قلم کالای دیگر که روی میز نذورات چیده شده بودند تنها گوشه‌ای از کمک‌های مردمی به هیأت خادم الحسین (ع) بود، هیأتی که ۲۳ سال از عمر با برکتش را مدیون همین کمک‌های مردمی است.
با قرائت روح بخش قرآن محفل حسینی خادم الحسین شکل رسمی به خود گرفت و پس از آن روایت گری خطیب ویژه این مراسم از واقعه عاشورا و واکاوی فلسفه این قیام تاریخ ساز، گوش‌ها را برای شنیدن واقعیت‌ها تیز کرده بود.
پس از سخنرانی یک ساعته نوبت به سوگواری، نوحه خوانی و سینه زنی رسید و چندین مداح و ذاکر با اخلاص اهل بیت (ع) مسوولیت روانه کردن دل‌ها به کربلا را بر عهده داشتند و با سوزخوانی و نوای گرم ذاکرین همراه محفل نشینان به کربلا رفتیم و یک دل سیر گریه کردیم، اشک ریختیم.
پس از سبک بالی روح و جسم نوبت به ضیافت شام رسید و به اتفاق مهمانان این محفل حسینی با صرف شام، به خانه برگشتیم.
نظر شما