خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: چله شعور «مجله مهر» از روز اول محرم شروع شد و حالا بیست و چهار روز است که از آن گذشته و در تمام این بیست و چهار روز، سخنانی از امام حسین (ع) بیان شد که منبع آن کتاب «حکمتنامه امام حسین» است.
این کتاب مانند تفسیرهای موضوعی قرآن که آیات را بر اساس موضوع طبقه بندی میکند؛ روایات را هم به صورت موضوعی طبقه بندی کرده است که قسمتی از آن به نام «حکمتهای جامع حسینی» نامگذاری شده است. توجه به اینکه کل احادیث این کتاب از امام حسین (ع) است و با این حال یک فصل از آن به حکمتهای جامع حسینی اختصاص یافته این را میرساند که این دسته از روایات از اهمیت ویژهای برخوردار است و در گزارش امروز این روایات را میخوانیم.
مرگ هراس انگیز
کتاب تحف العقول از امام حسین نقل کرده است: من شما را به پروای الهی سفارش میکنم و از روزهای [انتقام] او پرهیز میدهم و نشانهها و پرچمهای او را برای شما بر میافرازم. گویی آن [مرگ] هراس انگیز با آمدنی خوفناک و در رسیدنی ناآشنا و مزهای ناگوار در رسیده و بر جانتان و میان شما و کردار نیک، حایل شده است. پس به مدد [نعمت] تن درستی در چند صباح عمر خود، چنان در کردار شتاب کنید که گویی، ناگهان بر شما شبیخون میزند و شما را از روی زمین به درونش میکشاند و از فراز به فرود میافکند و از اُلفت به تنهایی در میاندازد و از فضای گشاده و روشن به ظلمات میراند و از فراخنا به تنگنا جای میدهد.
آنجا که هیچ خویشاوندی دیدار نمیشود و به احوالپرسی بیماری نمیروند و فریادی را پاسخ نمیگویند. خداوند ما و شما را بر هراسهای آن روز هولناک باری دهد و ما و شما را از شکنجه آن برهاند و پاداش شایان خود را بر ما و شما واجب فرماید. ای بندگان خدا! اگر حتی همین [دنیا] پایان میدان مسابقهای زندگی و منزل نهایی شما میبود باز سزا بود که انسان در آن به کار بپردازد تا اندوه او را بزداید و او را از دنیا کنار بکشاند و به کوشش خود در رهایی جویی از جهان بیفزاید، چه رسد به اینکه آدمی پس از این جهان در گرو دستاورد خویش است و به حسابرسی بازش میدارند و نه وزیری دارد که او را نگه دارد و نه پشتیبانی که از او حمایت کند.
در این روز است که {هیچکس را که از پیش ایمانی نداشته یا با داشتن ایمان کار خیری نکرده است ایمان جدیدش سودی نمیدهد بگو در انتظار [عذاب] بمانید که ما نیز منتظر [مجازات] دادن هستیم.} شما را به پروا کردن از خدا سفارش میکنم؛ زیرا خدا ضمانت داده است که کسی را که از او پروا کند از آنچه ناخوشش، باشد بدانچه او را خوش آید، انتقال دهد و از آنجا که گمان نمیبرد و حساب نمیکند روزیاش رساند. مبادا تو از کسانی باشی که به سبب گناهان بندگان خدا بر آنان بیمناک است؛ ولی از سزای گناه خویش، آسوده خاطر است؛ زیرا خدای تبارک و تعالی درباره بهشتش نیرنگ نمیخورد و آنچه از نعیم آخرت نزد اوست جز با فرمان برداری از او به دست نمیآید، إن شاءالله!
کدام فقیر، فقیرتر از من است؟
کتاب من لا یحضره الفقیه به سندش، از امام حسین نوشته است هنگامی که به ایشان گفته شد: ای فرزند پیامبر خدا! چگونه صبح کردی؟
پاسخ داد: «صبح کردم، در حالی که پروردگارم بر فراز من و آتش جلوی من است و مرگ، مرا میجوید و حساب مرا احاطه کرده است و من در گرو عمل خویشم نه آنچه دوست دارم، مییابم و نه میتوانم آنچه را ناخوش دارم، از خود برانم. کارها به دست غیر من است. اگر بخواهد عذابم میکند و اگر بخواهد از من در میگذرد. پس کدام فقیر، فقیرتر از من است؟».
نظر شما