اهالی روستایی که از مهاجرت منصرف شدند

خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ برای توسعه کار علاوه بر کیفیت باید بازاریابی و مشاوره هم داشته باشیم تا موفقیت استمرار داشته باشد.

هاجر توانا معلم و دهیار روستا و متولد اول فروردین سال ۱۳۵۷ و کارشناسی علوم اجتماعی است. او مسؤول خیریه و گروه جهادی کوثر شهرستان گناوه روستای چهار محال است.
پدرش جانباز جنگ تحمیلی است و از شانزده سالگی وارد فعالیت‌های اجتماعی شده است. همیشه در ماه محرم و رمضان با دختران روستا جمع می‌شدند و خانه به خانه لوازم و مواد اولیه برای کار خیر را جمع کرده و با هم آش می‌پختند.

در این روستا کارهای خیر به صورت خودجوش و مردمی ادامه داشت. تا اینکه در سال ۱۳۹۸ که گروه جهادی‌شان را ثبت کردند و کارها سامان بیشتری گرفت. هدف آن‌ها خدمت‌رسانی به روستای حال محمود، چهارمحال و چهار برج شهرستان گناوه است.

این گروه همه جوان هستند و رفتاری خواهرانه با هم دارند. در مقطعی به دلیل بیماری کرونا بیشتر در منطقه خودشان کارها را انجام می‌دادند. ابتدای کار ده نفر بودند ولی حالا تعدادشان به ۱۷۰ نفر رسیده است. بچه‌های روستاهای دیگر آمده‌اند و کار را یاد گرفته‌اند.

یکی از حوزه‌های فعالیت این گروه جهادی بحث ازدواج و طلاق است. خوشبختانه در روستا به واسطه بحث قومیت طلاق کمتر پیش می‌آید و زوج‌ها به خاطر خانواده‌های‌شان در اختلاف‌ها با هم کنار می‌آیند. ولی اگر موردی از اختلاف وجود داشته باشد پیگیری این گروه پیگیری می‌کند تا سازش اتفاق بیفتد. چندی پیش یکی از خانم‌ها که طلاق گرفته بود با پیگیری آن‌ها سرانجام دوباره به زندگی با همسرش برگشت.

در موضوع جهیزیه هم به طور پنهانی اقدام به کمک به افراد می‌کنند. کمک‌های مالی به صورت موردی توسط خیرین تأمین می‌شود و بدون آشکار شدن موضوع این کمک‌ها را به نیازمندان پرداخت می‌کنیم.

شغل اهالی روستا کشاورزی است. بیشتر سبزی می‌کارند قبلاً کشاورزان سبزی‌ها را به گناوه می‌بردند. ظهر که می‌شد بخشی از سبزی‌ها برمی‌گشت و اوضاع کار خوب نبود و مردم تصمیم داشتند به شهر مهاجرت کنند. این گروه جهادی مردم را جمع کردند و گفتند اگر کارگاه ایجاد کنید می‌توانیم سبزی‌ها را خشک یا منجمد کنیم و مشکلی برای فروش نداشته باشیم. اما مردم روستا قبول نمی‌کردند. خانم توانا خودش مسئولیت کار را پذیرفت.

آن‌ها حدود هفتاد حلقه چاه آب داشتند. با توجه به گرمی هوا سبزی‌ها زود از بین می‌رفت. خانم توانا مقداری پس‌انداز داشت و پولی هم از پدرش قرض گرفت. بخشی هم از بسیج وام گرفت که از حقوق معلمی قسطش را پرداخت می‌کند. با این پول دستگاه خردکن، خشک کن، پرس، ترازو، وان شستشو و غیره گرفتند و سردخانه زدند. با این اقدام کشاورزان هر سه روستا انگیزه پیدا کردند و سطح کشت سبزی را افزایش دادند و بقیه هم تشویق شدند تا کارگاه احداث کنند.

در حال حاضر چهار کارگاه تولیدی در منطقه وجود دارد و رونق به روستا بازگشته است. در این روستا نانوایی نبود و برای خرید نان به گناوه مراجعه می‌کردند. اما حالا نانوایی راه اندازی شده است. خانم‌ها پخت نان خانگی راه انداختند و اهالی گناوه برای خرید به روستاها می‌آیند. پنجشنبه و جمعه هم برای خرید ماست و تخم مرغ و دیگر اقلام روستایی می‌روند. منابع این گروه مردمی است و خیرینی دارند به آن‌ها کمک می‌کنند.

ساختمان مجموعه هم با مشارکت سپاه و خیرین در سال ۱۳۹۴ ساخته شد. کلیه برنامه‌های روستایی بانوان در اینجا انجام می‌شود.

آن‌ها یک زمین صد و شصت متری کنار زمین چمن ورزشی روستا داشتند و در حال ساخت یک بازارچه محلی در این زمین هستند که خانم‌ها بتوانند محصولات تولیدی‌شان را آنجا بفروشند. برای توسعه کار علاوه بر کیفیت باید بازاریابی و مشاوره هم داشته باشیم تا موفقیت استمرار داشته باشد.