علیرضا دباغ مدیر بخش رادیو در سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی درباره آثار این بخش به خبرنگار مهر گفت: برای بخش رادیویی جشنواره آثار زیادی ارسال شده بود، در بخش رادیو ۱۵۰ اثر توسط هنرمندان مختلف از سراسر کشور ارسال شد که از ۱۵۰ اثر حدود ۸۰ اثر به بخش داوری راه پیدا کرد و برنامه ها در چهار حوزه مستند، نمایشی، پادکست و ترکیبی مورد قضاوت و ارزیابی داوران قرار گرفت.
وی به بررسی نقاط ضعف و قوت آثار رسیده پرداخت و بیان کرد: آثار به طور کلی توسط ۲ گروه از مخاطبان تولید و ارسال شده بود. یک گروه افراد حرفه‌ای و عمدتاً از برنامه‌سازان رادیویی در سراسر کشور بودند. این‌ها افرادی هستند که آموزش دیده‌اند و برنامه‌سازی کرده‌اند و می‌دانند که قالب‌ها چیست و به صورت حرفه‌ای کار را تولید کرده‌اند.
دباغ ادامه داد: در کنار این‌ها افراد آماتوری هم بودند که به صورت تجربی کاری را ارائه کرده بودند و اصولاً آموزش کلاسیک ندیده‌اند. آنها روی استعداد و ذوق شخصی خودشان کار می‌کنند که هم نقطه ضعف است و هم امتیاز دارد. نقطه ضعف است به دلیل اینکه امتیازدهی بین افراد حرفه‌ای و افراد آماتور کار عادلانه‌ای نیست و در عین حال یک نقطه قوت است چون عرصه برای فعالیت بخش خصوصی و افراد آزاد که غیروابسته به ارگان‌های دولتی یا سازمان‌ها و ادارات هستند، فراهم شده است و آنها هم می توانند در جشنواره شرکت کنند. با این حال باید در سیاستگذاری جشنواره نوعی تمایز بین این ۲ بخش قائل شد و امیدواریم از دوره‌های بعد این رویکرد وجود داشته باشد.
وی درباره بخش پادکست توضیح داد: خوشبختانه در بخش پادکست چون بیشتر آثار از طرف افراد آزاد بود و اصلاً نوع پادکست و ساخت آن فعلاً در ساختار رسمی رادیو قرار ندارد، عمدتا بچه‌هایی که شرکت کردند در یک سطح بودند و از این نظر قضاوت‌ها عادلانه صورت گرفته است، ولی در بخش ترکیبی، نمایشی و مستند این اختلاف بسیار فاحش بود که این مسئله در سیاستگذاری حائز اهمیت است. نکته‌ای که داوران بخش رادیویی بر آن تاکید داشتند این بود که برای سال آینده بهتر است در مورد سوژه‌یابی نسبت به اولویت‌های حوزه میراث‌فرهنگی و قالب‌ها تجدید نظر صورت گیرد.
مدیر بخش رادیو در سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی تصریح کرد: به هر حال میراث‌فرهنگی ۲ بعد کاملاً مجزا دارد که میراث ملموس و میراث ناملموس را شامل می شود، از نظر مفهومی برای خود کارشناسان این حوزه کاملا مشخص و مفهوم است، اما برای اکثر مردم کاملا مشخص نیست، در حالی که هر روز با آن سر و کار دارند. مثلا یک نفر که لالایی می‌خواند شاید ارزش این لالایی را متوجه نشود و نداند که آن لالایی می‌تواند برای نسل آینده یک میراث باشد. کارکرد جشنواره‌ها همین است که با برنامه‌ریزی درست و با تبلیغات مناسب و به صورت مداوم برگزار شود تا بخشی از فرهنگسازی در این زمینه را برای افراد مختلف جامعه به همراه داشته باشد. بنابراین مهم‌ترین پیشنهاد من این است که جشنواره تداوم و تبلیغات گسترده داشته باشد.
دباغ در پایان بیان کرد: پیشنهاد می‌کنم جشنواره در بعد فضای مجازی، وب‌سایت یا پرتال بسیار فعال‌تر از این‌ها عمل کند، به نحوی که بتوانیم با جست‌وجوی کلیدواژه‌های مربوط به میراث‌فرهنگی به پادکست‌های مناسب، فیلم‌های مستند، برنامه‌های رادیویی مختلف چه در قالب مستند، چه نمایشی و چه ترکیبی دست پیدا کنیم تا مخاطب عام بتواند راحت‌تر با جشنواره ارتباط برقرار کند.
سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی با شعار «ایران ما، میراث ما؛ میراث ما، ایران ما» ۱۵ تا ۱۸ آبان به دبیری علیرضا تابش از سوی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و به میزبانی استانداری فارس در شیراز برگزار می‌شود.
نظر شما