خبرگزاری مهر - گروه موسیقی : اگر یکی از ویژگیهای موسیقی سنتی ایران، حفظ و انتقال سینه به سینه است در عوض از ویژگیهای موسیقیدانان ایرانی فقدان زندگینامه و اطلاعاتی مستند و دقیق از آنهاست.
اولین موسیقیدانی که زندگینامه خود را نوشت عارف قزوینی بود. این زندگینامه مختصر که در ابتدای دیوان او به چاپ رسیده تا حدودی شناساننده سرگذشت عارف و ارتباط وی با موسیقیدانان هم عصر خود است. اما نخستین گام جدی در عرصه تاریخ نگارش موسیقی توسط مرحوم روح الله خالقی برداشته شد که با تالیف کتاب ارزشمند سرگذشت موسیقی ایران توانست تا حدود زیادی کمبود پژوهشهای جدی در زمینه موسیقی ایرانی را جبران کند.
شهر تاریخی و فرهنگی قزوین چه در عصر صفویه که افزون بر نیم قرن پایتخت بود و چه در دوره قاجار، چهره های سرشناسی را به موسیقی ایران معرفی کرد که شهرت برخی از آنان همچون عارف و اقبال السلطان از مرزهای ایران نیز گذشته است.
مهدی نورمحمدی از محققان قزوینی در کتاب "سرگذشت موسیقیدانان قزوین" (در دوره قاجار و اوایل عصر پهلوی) شرحی از زندگی و آثار هنرمندانی چون ملا عبدالکریم جناب، حاجی صادق خرازی، میرزا حسن متین البکاء، قربان خان شاهی، جواد خان، ابوالحسن اقبال آذر، سید عبدالله شیخ الاسلامی، عارف، ابراهیم خان ملک آرایی، مهدی خان و حاج علی اصغر عطاری ارائه کرده است.
نگارنده در مقدمه کتاب آورده است که مقصود او از موسیقیدان، خواننده، نوازنده، تعزیه خوان و سازگر است و در این کتاب به فعالیت زنان قزوینی فعال در عرصه موسیقی از جمله قمرالملوک وزیری و یا دسته های مطرب پرداخته نشده است.
نویسنده در بیان شرح حال و سبک افراد نامبرده از منابع متعددی استفاده کرده که نام آنها به تناوب در پاورقیهای کتاب ذکر شده است ولی با این حال همچنان به نظر می رسد از برخی از اشخاص یاد شده اطلاعات اندکی یافت شده و بعضا تاریخ تولد آنان نیز مشخص نیست.
نظر شما