به گزارش خبرگزاری مهر، فلسفه قيام ابي عبدالله الحسين (ع) را در سخنان آن حضرت، در آغاز حركت از مدينه و موضع‌گيري‌هاي ايشان در برابر حوادثي كه در منزلگاه‌هاي ميان راه روي داده است، مي‌توان يافت.
چون معاويه در سال 60 هجري قمري مرد، يزيد به والي مدينه دستور داد تا از امام حسين بيعت بگيرد. وقتي وليد بن عقبه، والي مدينه از امام خواست با يزيد بيعت كند، امام يك شب مهلت خواست و در شب بعد امام همراه اهل بيت خود به سوي مكه روانه گرديد. گفتني است امام مسير اصلي مكه را در پيش گرفت و چون گفتند كه از بيراهه برويم نپذيرفت.
سوم شعبان سال60ه‍ق، امام به مكه رسيدند. و چون خبر مرگ معاويه به اهل كوفه رسيد و دانستند كه امام از بيعت با يزيد امتناع فرموده، همه در خانه سليمان بن صرد خزاعي جمع شده و به امام نامه نوشتند كه به كوفه بيايد و رهبري آنان را به دست گيرد.
چون نامه ها و پيك هاي كوفيان زياده از حد گرديد. امام مسلم بن عقيل، پسر عموي خود را بعنوان نماينده به كوفه فرستاد و هنگامي كه مسلم به كوفه رسيد و اجتماع مردم را ديد و همگي به او دست بيعت دادند. او به امام پيغام داد كه به سوي كوفه حركت كند.
امام حسين(ع) هشتم ذي الحجه پیش از مراسم حج از مکه خارج شد.چون امام به منطقة حاجر مي رسد قيس بن مسهّر را براي بررسي اوضاع به كوفه گسيل مي كنند. اما وقتي سپاه كوچك اما با عظمت امام به منطقه ثعلبيه مي رسد. عده اي خبر شهادت مسلم بن عقيل را به ايشان مي دهند.
بررسی حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا، موضوع این نشست است. این نشست، با حضور خانم دکتر پروین‌دخت اوحدی حائری روز یکشنبه 12 آبان ماه، از ساعت 16 تا 18 در محل پژوهشکده تاریخ اسلام برگزار خواهد شد.
پژوهشكده تاريخ اسلام در خیابان توانیر، خیابان رستگاران، کوچه شهروز شرقی، پلاک9 واقع است.
نظر شما