زینب نوروزی، در گفتگو با خبرنگار مهر از برگزاری نمایشگاهی از نفیس‌ترین سوزن‌دوزی‌های بلوچ خبر داد و گفت: این نمایشگاه، همزمان با سومین سالمرگ مهتاب، به عنوان مشهورترین سوزن‌دوز بلوچ برگزار می‌شود. همچنین در این نمایشگاه، کار نیمه تمامی از مهتاب به ابعاد سه متر در یک متر و ۲۰ سانت به نمایش گذاشته می‌شود.
به گفته نوروزی ۳۵ تابلو در این نمایشگاه در برابر دید مخاطبان قرار می‌گیرد. علاوه بر آن برادرزاده من که نوه برادر مهتاب است و انیس نام دارد، سوزن‌دوزی مدی‌کند تا بازدیدکنندگان با روش سوزن‌دوزی و سختی‌های ان آشنا شوند.
زینب نوروزی، نخستین دختر قاسم‌آبادی|(از روستاهای بلوچستان است) که به دانشگاه رفته و درس خوانده و سوزن‌دوزی را از عمه خود فراگرفته است. او پیش از این در گفتگو با خبرنگار مهر، یکی از مهم‌ترین مشکلات زنان سوزن‌دوز سیستان و بلوچستان را تهیه مواد اولیه دانست و گفت: هم پارچه گران است و هم نخ. رنگ‌های طبیعی، جای خود را به رنگ‌های شیمیایی داده‌اند. روزگاری سوزن‌دوزها به زاهدان می‌رفتند و از اداره میراث فرهنگی زاهدان، پارچه می‌گرفتند؛ حالا همه آن پارچه‌ها در انبار تلنبار شده و خاک می‌خورد اما کسی نیست تا آنها را در اختیار زنان سیستان و بلوچستان بگذارد تا هم برای آنها کارآفرینی کند هم از فقر و نداری‌شان بکاهد.
به گفته این سوزن‌دوز بلوچ، همه چیز در تهیه مواد اولیه خلاصه نمی‌شود. مشکل اصلی این است که هر کس از راه رسیده، شروع به سوزن‌دوزی کرده، بی آن‌که بداند شیوه‌های اصیل و سنتی سوزن‌دوزی کدام است. دلالان هم، نه تنها بازار که تولید و دوخت را هم در دست گرفته‌اند.
زینب نوروزی در پاسخ به این‌که سوزن‌دوزی‌های ماشینی افغانستان و پاکستان، تا چه اندازه سوزن‌دوزی اصیل را از رونق انداخته‌اند گفت: واقعیت این است که همه زنان نمی‌توانند، لباسی بدوزند که در آن از نقش‌های اصیل استفاده شده و دست‌دوز است. بی‌شک، کسانی که توان مالی چندان ندارند به سمت کارهای ماشینی می‌روند و هیچ‌کدام از این کارها، رقیب سوزن‌دوزی‌های دستی نیستند آنچه ما را آزار می‌دهد وجود کارهای دست‌دوز زنان افغان با کیفیت و قیمت پایین و ظاهر فریبنده است.
نمایشگاه «انیس مهتاب» از ۲۳ تا ۲۵ تیرماه از ساعت ۱۸ تا ۲۳ در نگارخانه باغ موزه نگارستان به نشانی میدان بهارستان، انتهای خیابان دانشسرا برگزار می‌شود.
نظر شما