به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «نقد عقل محض» نوشته ایمانوئل کانت به تازگی با ترجمه بهروز نظری توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.
این کتاب ویراست دوم ترجمه فارسی این کتاب است که نسخه اصلی آن در سال ۱۹۹۸ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج به چاپ رسیده است. محمدمهدی اردبیلی ویراستار ترجمه این کتاب، ابتدای اثر مذکور مقدمه ای آورده که در آن به مسائلی مربوط به ویراستاری این اثر کانت اشاره شده است. اردبیلی در این مقدمه می آورد: متنی که پیش روی شماست، ترجمه کتاب نقد عقل محض کانت به فارسی است، البته پیش از ویرایش حاضر، جناب آقای علیرضا سیداحمدیان نیز به متن نگاهی انداخته و بعضا ویرایشی حداقلی نیز در آن اعمال کرده است که لازم است بدین دلیل از ایشان نیز تشکر شود. اما نگارنده این سطور به عنوان ویراستار اصلی، علی رغم فرصت کوتاه چندماهه ای که داشت، کوشید تا کل متن را کلمه به کلمه با ترجمه انگلیسی پل گایر مطابقت دهد و ویرایش های بسیاری در سه سطح محتوا، معادل گزینی و نحو فارسی بر متن اعمال کند.
مترجم کتاب نیز در مقدمه کوتاهی که نوشته اشاره می کند: در سال ۱۳۶۲ کتاب نقد عقل محض با عنوان سنجش خرد ناب منتشر شد. نگارنده از سال ۱۳۶۷ با آن آشنا بوده ام و در حد توان و بضاعت در ترجمه خودم از آن بهره برده ام. لیکن با عطف نظر به انتقاد دکتر طباطبایی بر ترجمه دکتر ادیب سلطانی از نقد عقل محض، از کاربرد لغت و اصطلاحات مهجور پرهیز اکید داشته ام و به دنبال ارائه زبانی متعارف برای اندیشه های نوآورانه کانت بوده ام، که این رویکرد خوشبختانه با ذوق خوانندگان متون فلسفی، بسیار همخوان است.
این کتاب کانت، دو بخش اصلی با عنوان «آموزه استعلایی عناصر» و «آموزه استعلایی روش» دارد که فصول زیادی را در بر می گیرند. حسیات استعلایی (ویراست اول) و (ویراست دوم)، منطق استعلایی، تحلیلات استعلایی، تحلیلات اصول [بنیادین]، دیالکتیک استعلایی، درباره مفاهیم عقل محض، قیاس های دیالکتیکی عقل محض و ... از جمله مفاهیمی هستند که در این کتاب به آن ها پرداخته شده است.
این اثر در روزهای پیش از عید نوروز منتشر و عرضه شد.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
حال اجازه بدهید به مسئله خود بپردازیم. این که چیزی اتفاق بیفتد، یعنی به چیزی یا حالتی تبدیل شود که قبلا وجود نداشت، فقط وقتی می تواند به طور تجربی [حسی] درک شود که یک نمود قبلی وجود داشته باشد که این حالت را در خود جای نمی دهد؛ زیرا در یک واقعیت، که بعد از یک زمان تهی بیاید، و در نتیجه نوعی وجود یافتن که سابق بر آن هیچ نوع حالتی از اشیا وجود نداشته باشد، نمی تواند دریافت شود، همان طور که زمان تهی نیز نمی تواند دریافت شود. بنابراین، هر نوع دریافت یک رویداد، یک ادراک است که بعد از آن یک ادراک دیگر می آید. اما چون در هر نوع ترکیب دریافت وضع به همین ترتیب است، همان طور که در مورد نمود خانه نشان داده ام، دریافت من از یک رویداد از آن طریق از دریافت های دیگر متمایز نمی شود. اما همچنین متذکر می شوم که اگر من در مورد نمودی که یک رویداد را در خود جای می دهد، حالت قبلی ادراک را الف بنامم و حالت بعدی را ب، آن گاه در دریافت، ب فقط بعد از الف می تواند بیاید، اما ادراک الف نمی تواند بعد از ب بیاید، بلکه فقط می تواند قبل از آن باشد...
این کتاب با ۷۶۸ صفحه، شمارگان هزار و ۶۵۰ نسخه و قیمت ۵۵۰ هزار ریال منتشر شده است.
نظر شما