به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «نقد دیالکتیک دستگاه مند» همراه با آثاری از هانس _ گئورگ بکهاوس، هلموت رایشلت و ولفگانگ فریتزهاوگ، به تازگی با تالیف و ترجمه کمال خسروی توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شده است. این کتاب، شصت و یکمین عنوان از مجموعه «فلسفه» است که توسط این ناشر چاپ می شود.
نویسنده کتاب خود را این گونه معرفی می‌کند: کار من با دو نوشته در نقد «دیالکتیک دستگاه مند» یا «دیالکتیک نظام مند» تلاشی است برای فهمیدن، سبک و سنگین کردن و نقد این گرایش؛ ادای سهمی است بسیار کوچک به وظیفه پژوهش و نقد نظری و مهم تر از هر چیز، دعوتی است به اندیشیدن و گفت و گویی نقادانه در درون سپهر ترقی خواهی.
خسروی معتقد است هر تلاشی که بخواهد به هر ترفندی و تحت هر نام و پرچمی بر سرشت انتقادی و انقلابی دیالکتیک مارکس سایه اندازد، هرچند که کورسویی ناتوان باشد، به قدر همان سوسوی ناچیز و به کوته قامتی همان بضاعت اندکش به جنبش رهایی انسان علیه سلطه و استثمار لطمه خواهد زد. به عکس، هر تلاشی با هر توشه و توان و همتی که به روشن کردن و نقد دقیق و صریح مفاهیم دیالکتیک یا ویژگی های انتقادی و انقلابی آن بپردازد، تلاشی در خور نقد و بازبینی است.
عناوین این کتاب به ترتیب عبارت اند از:
نقد تئوری «سرمایه داری ناب» و «دیالکتیک سرمایه»، بخش نخست: اونو و سِکین؛ هیاهو برای هیچ؟ _ کمال خسروی، نقد «گرایش» دیالکتیک دستگاه‌مند، بخش دوم: معاصران و چشم اندازها؛ سبکی تحمل ناپذیر بار دیالکتیک _ کمال خسروی، درباره دیالکتیکِ شکلِ ارزش: هانس _ گئورگ بکهاوس، درباره رابطه روش منطقی و روش تاریخی _ هلموت رایشِلت، «کاپیتال خوانیِ» تازه _ ولفگانگ فریتزهاوگ، نقدی بر دیالکتیک دستگاه مند _ بِرتل اولمن
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
این داوری به چه معناست؟ حتا از دید اسمیت، از دید متفکری که به «گرایش» دیاکتیک دستگاه مند نسبت داده می شود؟ اگر مارکس راه گزینه نخست مورد نظر اورا پیش گرفته بود و به «دیالکتیک دستگاه مند» وفادار می ماند، ما امروز هم بی گمان از مارکس و کاپیتال در دانشگاه ها و مراکز دانشگاهی دیگر سخن می گفتیم؛ همان طور که از کانت و هگل و ریکاردو سخن می گوییم: از دانشمندی بزرگ در تاریخ اندیشه. اما مارکس راه دوم را برگزید و تاکیدش را بر تغییر، بر درگذرزندگی، بر تاریخیت و بر سرشت انتقادی و انقلابی دیالکتیک گذاشت. بنابراین امروز ما قادریم از مارکس و از کاپیتال و از مارکسیسم به مثابه پراتیکی اجتماعی و تاریخی و اندیشه انقلابی سخن بگوییم که چهره جهان و تاریخ را دگرگون کرده است. از اندیشه و نظریه ای که به نظر من مهم ترین و استوارترین ضامن و دست مایه برای مبارزه در راه رهایی و برپایی جهانی بری از سلطه و استثمار است. اگر مارکس گزینه نخستین را برگزیده بود، بعید می دانستم من امروز با آقای اسمیت و همفکرانش و ما با هم درباره مارکس و روش و دیالکتیک و انتقاد و انقلاب سخن بگوییم. پرسش من این است: کدام راه یا کدام گزینه، حتا از افق دید آقای اسمیت بهتر بود؟ کدام مارکس یا مارکسیسم را می خواهیم؟ مارکس و مارکسیسم دیالکتیک دستگاه مند را یا مارکس دیالکتیک انتقادی و انقلابی را؟
این کتاب با ۲۲۷ صفحه، شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۲۰۰ هزار ریال منتشر شده است.
نظر شما