به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از کتاب «ابو باران» شامل خاطرات مدافع حرم مصطفی نجیب نوشته زهرا ثابتی ساعتی پیش در سالن سوره حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد.
مصطفی سرهنگی نویسنده، پژوهشگر و مشاور انتشارات خط مقدم ناشر این کتاب گفت: «ابو باران» یکی از کتاب هایی است که درهایی از جنگی را به روی ما باز می کند که هزاران کیلومتر دورتر از ما اتفاق افتاده است. راوی آن ذاتا قصه گو است و کم اتفاق می افتد راوی ها اینقدر علاقه مند به بیان گذشته‌شان باشند، چون معمولا سربازها دیر به گذشته خود برمی گردند اما راوی این کتاب علاقه مند به قصه گویی است.
وی افزود: سربازِ جنگ دیده مرجعی باتجربه است و می توانیم از تجربه هایش استفاده کنیم. وقتی سرباز ما خودش ذاتا قصه گو باشد کار راحت تر و قصه با جزئیات بیشتری بیان می شود.این موضوع در کتاب «ابو باران» دیده می شود و اگر قرار بود تمام ماجرا به طور مشروح گفته شود این سرباز سینه مشروحی داشت.
سرهنگی در ادامه گفت: استناد متکی به اعتنا است. نمی شود صِرف استناد را طوری بیان کرد که جذاب نباشد و اعتنا در گرو این جذابیت است. متن باید طوری نوشته شود که اعتنابردار باشد، در اینجاست که نقش نویسنده معلوم می شود. درباره کتاب «ابو باران» اگر با اصطلاحات برادران افغانستانی‌مان بیشتر آشنا می شدیم کتاب امتیاز بهتری داشت، چون ما به عنوان مخاطب به هویت قومی راوی نیازمندیم. هم نویسنده و هم راوی کتاب به خوبی کنار یکدیگر قرار گرفته اند اما ای کاش به اصطلاحات و ادبیات افغانستانی بیشتر پرداخته می شد.
وی در پایان گفت: ما به تازگی صاحب ادبیات دیگری به نام ادبیات مدافعان حرم شده ایم و امیدوارم این ادبیات را هم مثل ادبیات جنگ خودمان به سروسامان برسانیم.
در ادامه، زهرا ثابتی نویسنده کتاب «ابو باران» به خوانش متنی که از پیش آماده کرده بود پرداخت و گفت: آقای نجیب فرمانده تیپ امام حسین لشکر فاطمیون است که پیش از اعزام به سوریه در ارتش افغانستان حضور داشته و هیچ وقت در خاطراتش ندیدم کسی را سرزنش کند. او در مواجهه با مشکلات یا ابتکار عمل را به دست می گرفت که مشکل حل شود یا کنار رزمنده ها قرار داشت.
نویسنده کتاب «ابو باران» گفت: نگاه مصطفی نجیب به شهادت هم نگاه ویژه ای است. او هر چند از شهادت ابوحامد فرمانده فاطمیون داغدار شده بود اما معتقد است اگر ابوحامد و دوستانش شهید نمی شدند در حقشان اجحاف می شد.
نظر شما