ضرورت انتخاب محصولات فرهنگی مناسب کودک

به گزارش خبرنگار مهر، دورهمی فعالان حوزه کودک و نوجوان عصر امروز در موزه سینما برگزار شد.

مجید اسماعیلی استاد دانشگاه و فعال رسانه در این مراسم با بیان اینکه در عصری زندگی می‌کنیم که یادگیری‌ها تغییر کرده است؛ گفت: پیش از این یادگیری‌ها در اختیار بزرگان تعلیم و تربیت بود. در خانواده‌ها پدر و مادر شخصیت‌های اصلی یادگیری بودند اما در عصر حاضر پیوندهای شبکه یادگیری گسسته شده است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه شبکه‌های مجازی یادگیری را گسترش داده است گفت: عمق یادگیری هم متحول شده است؛ پیش از این یک بیت شعر ممکن بود یک تحول ایجاد کند اما امروز حجم وسیع اطلاعات به مخاطب سرازیر می‌شود.

وی با بیان اینکه باید از بستر خانواده تحول در یادگیری را آغاز کنیم؛ گفت: خانواده‌ها باید حساس باشند که در زمینه فرهنگی چه محصولات فرهنگی را مصرف می‌کنند؛ آیا یک محصول فرهنگی و آموزشی شایستگی مصرف را دارد؟

اسماعیلی خاطر نشان کرد: ما موظف به انتخاب محصولات فرهنگی با کیفیت برای کودکان هستیم.

رضا صدرعاملی فعال کودک و کارگردان حوزه کودک و نوجوان با بیان اینکه در ۴۰ سال گذشته هیچ ملاک و شاخصی برای محصولات فرهنگی نداشتیم گفت: ما با فیلم‌های کودک و نوجوان به سرعت متوجه شدیم که باید برای رساندن پیام خود در جهان چگونه عمل کنیم.

صدر عاملی افزود: به همین دلیل در دهه ۷۰ راه سینمای ایران با سینمای کودک پا به عرصه جهانی گذاشت.

این کارگردان سینما با بیان اینکه سینمای کودک با سینمای نوجوان کاملاً مجزا از یکدیگر هستند؛ گفت: واقعاً باید این موضوع را بررسی کنیم که چرا در دو دهه اخیر سینمای کودک و نوجوان تضعیف شد. علی رغم فروش فوق العاده سینمای کودک و نوجوان، این آثار کمرنگ شد و جای خود را به سینمای اجتماعی داد. که بخشی از آن به دلیل اغراض سیاسی و با هدف برنده شدن در جشنواره‌های فیلم خارجی بود.

سینمای کودک و نوجوان نیازمند تخیل کودکانه است

این کارگردان سینما با بیان اینکه تنها عشق و علاقه بود که سینمای کودک و نوجوان ادامه پیدا کرد؛ گفت: ما نیازمند نویسندگانی هستیم که به تخیل کودکان نزدیک شویم. کودکان مناسبات اجتماعی اطراف خود را به رؤیا یا کابوس می بیند؛ پس چه طور فیلم‌های کودکان و نوجوانان دور از چنین فضای خیال انگیزی است؟

دکتر رضایی زاده استاد دانشگاه شهید بهشتی در این برنامه با اشاره به ضرورت توجه به یادگیری‌های سودمند گفت: برخی از یادگیری‌ها کاذب و مخرب هستند؛ ما باید به دنبال یادگیری‌های سودمند برویم.

نظام تعلیم و تربیت غیر رسمی آگاهانه نیست

وی با بیان اینکه تعلیم و تربیت غیر رسمی برخلاف نظام تعلیم و تربیت رسمی آگاهانه نیست؛ گفت: وقتی خانواده‌ها به سینما می‌روند آگاهانه به قصد یادگیری سینما نمی‌روند؛ در حالی که مهم‌ترین اثر تربیتی را همین سینما بر ذهن کودک می‌گذارد.

وی سینما، تئاتر، شبکه‌های اجتماعی، نقاشی، موسیقی، خبر، گفتگوهای روزمره، تعاملات اجتماعی و همنشین ها را از انواع ابزارهای تعلیم و تربیت غیررسمی دانست و گفت: نباید در خصوص این موارد ساده اندیشی کرد؛ هر یک از این موارد به راحتی جامعه مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: لازمه فعالیت‌های ما این است که به کمک ابزارهای تعلیم و تربیت غیر رسمی، تولیداتی فاخر با توجه به نیازهای تربیتی خود داشته باشیم.