نبات سمبل شادمانی و پای ثابت جشنها و مراسم شادمانی است و یزد در زمره نخستین مناطقی است که کارگاههای سنتی نبات ریزی در آن بنا گذاشته شد.
یکی از افرادی که ۴۰ سال است در یزد مشغول کار نباتریزی است، علی محمدعلیخانی است که گردشگران بسیاری از نباتهای تولیدی کارگاه او در بازارچه زیر امیرچقماق که به بازار سنتی حاجی قنبر معروف است، به عنوان سوغات یزد خریداری میکنند.
او از زمان کوپنی شدن قند در قناد خانه کار میکرده و پدر و پدر بزرگش هم نبات پز بودهاند و وی این حرفه را از آنها آموخته است. پدر بزرگش در بازار مندلی خان (محمدعلیخان) کارگاه داشته و به همین دلیل فامیلی شأن شده محمدعلیخانی.
محمد بحری مقدم هم ۳۰ سال است که در کنار استاد محمدعلیخانی نباتپزی میکند و با او همشاگردی هم بوده و باهم سر یک کلاس مینشستند حتی پدرانشان هم هر دو نباتپز بودند و با هم دوست و رقیب هم بودند و حتی فاصله کارگاهشان باهم به ۵۰ متر نمیرسید.
برای پخت نبات، آب را در ظرفی بزرگ جوش آورده و سپس اقدام به اضافه کردن تدریجی شکر به آن میکنند و در حین اضافه کردن شکر، آن را مدام هم میزنند تا به غلظت برسد.
چاشنیها را با یک آبگردان داخل ظرف میریزند و ظرف را به گرمخانه میبرند و درون پاتیلهای مخصوص نبات میریزند و به مدت سه تا پنج روز با کاهش دمای تدریجی در گرم خانه نگه میدارند و پس از این مدت، بلورهای بالای ظرف به عنوان پرده نبات و نباتهای جامد در کف ظرف به عنوان کاسه نبات برداشت میشود و در بین نبات کاسه و پرده، شیره نبات وجود دارد.
نظر شما